کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



مدح و مناجات با امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام

شاعر : محمد جواد شیرازی     نوع شعر : مدح و مناجات با ائمه     وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن، فاعلاتن مفاعلن فعلن     قالب شعر : غزل    

مُستَجِیرٌ بِکُم... سلام آقا، ناجی انبیا علی‌جانم          مهبط الوحی، معدن الرحمة، یا أخَ المصطفیٰ علی‌جانم

مستم و حالت طرب دارم، میل بوسیدن عنب دارم          لائذٌ عائذٌ... به لب دارم، أنتَ کهفُ الوریٰ علی‌جانم


با دلی پر گناه آمده‌ام، باز هم رو سیاه آمده‌ام          به امید پناه آمده‌ام، مَن أتٰکُـم نَجیٰ علی‌جانم

عصمة المؤمنین امین الله، شاه اهل یقین امین الله          آبروی زمین امین الله، آبروی دعا علی‌جانم

مدح تو بر لسان جبریل است، بین تورات بین انجیل است          بین قرآن سخن به تفصیل است از تو یا مرتضی علی‌جانم

گرچه آلوده‌ام ولی گفتم، در نجف بی‌معطلی گفتم          صد و ده بار یاعلی گفتم، ذکر مشکل گشا علی‌جانم

جلوۀ پنج تن شما هستی، قل هواللهِ من شما هستی          اولین بت شکن شما هستی، قاتلُ الأشقیا علی‌جانم

ای نمایانگر مسیر از چاه، بی‌تو هر بنده می‌شود گمراه          نقطۀ تحت باء بسم الله، زوج خیرالنسا علی‌جانم

شاکرم در دلم تو را دارم، بین آب و گلم تو را دارم          گرچه من سائلم تو را دارم، همنشین گدا علی‌جانم

لالم از گـفـتن ثنای شما، پدر و مادرم فدای شما          هر چه دارم همه برای شما، لَكَ روحی فِدا علی‌جانم

هادیِ راه سر به راهم کن، تو فقط لحظه‌ای نگاهم کن          برده‌ات می‌شوم سیاهم کن، همدم برده‌ها علی‌جانم

به قلم میخورم قسم،به کتاب،سائلت را نمی‌کنی تو جواب          تَرْزُقُ مَنْ تَشَا بِغَیْرِ حِساب، تَرْزُقُ مَنْ تَشا علی‌جانم

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

عصمة المؤمنین امین الله، شاه اهل یقین امین الله          آبروی همین امین الله، آبروی دعا علی‌جانم

ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

علی آنکه مهر فروزان ** کشد از جمالش خجالت

عـلی آنکه با تـیـغ فـتـنه** فـدا شـد به راه عـدالـت


عـلی آنکه در جـلـوۀ او** نـمایـان شـده نـور داور

کسی که بُوَد در نگاهش** رعـیّـت یکـی با بـرادر

عـلـی نـور ایــمـان                عـلی اصـل قــرآن

بُــود ایـن نـــوایــم                علی جان علی جان

یـا حـیـدر؛ یا مـرتضی یا مـرتضی یا مـرتضی (۴)

********************************

به مـرثـیه های غـریـبی** شـده دیـده از داغ او تر

سر و چهرۀ غرق خون رفت** به دیدار زهرای اطهر

علی کشتۀ راه دین شد** وَ جانش شد از غصه بر لب

ولی گویم از عمق جانم** امـان از دل زار زیـنـب

چــه درد بــزرگـی                چـه داغ عـظـیـمی

نصیبـش شد از غم                دوبــاره یــتــیــمـی

یـا حـیـدر؛ یا مـرتضی یا مـرتضی یا مـرتضی (۴)

********************************

هـمیشه به چـاه غـریبی ** بُـوَد نـالـه و آه حــیــدر

خوش آن امتی که همیشه** بُـوَد پـیـرو  راه حــیـدر

دل پــیــروان حـقـیـقـی ** بُــوَد در  پــنــاه ولایـت

خوشا آن کسانی که هستند** هـمـیـشه به راه ولایت

بُـود اهـل دیــن را                دو  راه ســـعـــادت

ولایـــت؛ ولایـــت                شـهــادت شـهـادت

یـا حـیـدر؛ یا مـرتضی یا مـرتضی یا مـرتضی (۴)

: امتیاز

مناجات شب قدری و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام

شاعر : امیر عظیمی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مثنوی

ای خـدا، ای بی‌نیاز چاره ساز            بـارالـهــا، خــالـق بـنـده نــواز

ای کریم ذوالعطا و فضل و جود            ای به سمتت کلَّ شیٍ فی‌السجود


ای مـنـاجات شب شـب‌گـردها            هـمـنـشـیـن مـهــربـان دردهـا

ای نـوای بـی‌نـوایـان، ای الـه            روسیاهـم، روسیاهـم، روسیاه

روسیـاهـم ای کـریم دستگـیـر            دست خـالـی آمدم، دستم بگـیر

دست خـالی آمدم ای جان پـناه            کوله باری دارم از جرم و گناه

هـیچ می‌دانی چـرا دورم ز تو            سالـهـای سـال مهـجـورم ز تو

نفس با ابـلـیـس تا همدست شد            بـنـدۀ تو از گـنـاهان مست شد

هی گـنه پشت گـنه پـشت گـنه            پیـش تو وا شد دگر مشت گنه

یارب امشب جرم و عصیانم ببخش            من پـشیـمانم، پشیـمانم بـبخـش

تا که با جـرم و گـنـه آمیـخـتم            آبـرویـی از امـامــم ریــخــتـم

از من آلــوده دامـن هـر گـنـاه            خنجری شد بر دلش بنشست، آه!

یـوسف زهـرا بـبـین چـاه مـرا            بـشـنـو از چـاه گـنــه، آه مــرا

گوشه چشمی کن به من، آقای من            سیّدی، یابن الحسن، مولای من

بـا دعـای آتـشـیـنـت کـار کـن            بـهـر این آلـوده استـغـفـار کـن

ای پناه انس و جان، صاحب زمان            الامان و الامان، صاحب زمان

ماه، ماه روزه داری و دعاست            شب شب قدر و دل من در کجاست؟!

شب شب قدر و ز اشکم منجلیست            من دلم در کوفه همراه علیست

کـوفه امشب با دلـم بـد تا نکن            خون به قلب دختر زهـرا نکن

آی کـوفـه! دخـتـر خـیـرالـنّـسا            امشـبـی شد میـزبـان مـرتضی

بـود از افـطـار تا وقت سـحـر            مـیـهـمـان دخـتـر زهــرا پــدر

آفـتــابـی مــیـهــمـان مــاه شـد            اُمّ کـلـثـوم سـفـره دار شـاه شد

آن امام مـهـربانِ سـاده زیست            سفـرۀ افطار را دید و گریست

در دلـش انـگـار یـاد یـار کرد            باز با نان و نمک افـطار کرد

در دلـش آشوب بود و زمزمه            بارها گفت:«ادرکـینی فاطمه»

شد دل دختر دوباره غرق خون            تا شـنـیـد «انّـا الیه راجـعـون»

شد سحر، حیدر کمر را بست باز            تا رود مسجد به محراب نماز

می‌شنـیـد از درب‌ها، دیـوارها            از لب مـرغان، لب مسـمارها

امشب ای شیر خدا، مسجد نرو!            مرتضی ای مرتضی! مسجد نرو!

حـیـدر اما راهـی کـوچه شد و            با دلی شـیـدا به مسـجـد آمد و

خویش را آماده بـهـر یار کرد            قاتلش را هم خودش بیدار کرد

سمت کـعـبه، کـعـبۀ اهـل نیاز            گـفت اذان و شد مهـیـاّی نماز

تا که او را دشمنش در سجده دید            ناگهان شمشیر جهلش را کشید

ابن مـلـجـم آن لـعـیـن بـی‌حـیا            ضربـتـی زد بر سر شیـر خدا

بــاز قـلـب آفــریــنـش آب شد            مقـتـل شـیـر خـدا محـراب شد

نالۀ محـراب را مسجد شنفـت            مرتضی فُزتُ وربّ الکعبه گفت

قد قتل، از عرش می‌آمد بگوش            نالـۀ جـبـریـل آمد در خروش:

اهل عالم! رشته شد ارکان دین            کُـشته شد دیگر امیـرالمؤمنین

مجتبی این را شنید و دلپریش            باز هم در کوچه‌ها افـتاد پیـش

صبحدم در پیش چشمش تار شد            گـفـت داغ مـادرم تـکـرار شد

وای از وقـتی که شـاه کـربـلا            دیـد غـرق خون سر شیـر خدا

آه از چـشـمـان بر در دوخـتـه            دخـتـری در داغ مادر سوخته

دیـد وقـتـی دخـتـر شـیــر خـدا            مرتضی را غرق خون با مجتبا

از سویـدای جگـر آهـی کـشید            گفت یارب باز فصل غم رسید

داغ روی داغ، یارب صبر ده            بـر دل بـریان زینب صبـر ده

دلخوشی‌هایم همه رفته ز دست            از برایم دو برادر مانـده است

آه اگر یک روز از غم تا شوم            بی‌حسین و بی‌حسن، تنها شوم

آه اگر روزی به صحرایی عجیب            بی‌برادر گردم و گردم غریب

آه اگر در قتلگه با شور و شین            بین قـاتـل‌ها شود تـنهـا حـسین

آه اگر بر حنجرش خنجر رود            از تنش بر روی نیزه سر رود

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل غیر مستند بودن و مغایرت با روایات معتبر حذف شد همانگونه که کتب انساب الأشراف ج ۲ ص ۴۹۴ و تاریخ طبری ج ۳ ص ۱۵۶ و تذکرة الخواص ص ۱۵۹ به نقل از امام مجتبی آمده است امام حسن نیز همراه امیرالمؤمنین بوده است، ضمن اینکه خیلی بعید است که امام حسن و امام حسین در هنگام نماز در مسجد نبوده باشند.

کوچـه‌ها را پـابرهـنه می‌دویـد            تا به محـراب عـلی؛ آقـا رسید

ناگهان در آن دم پُر شور و شین            درب مسجد وا شد و آمد حسین

مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام

شاعر : محمد مبشری نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

ذکـر عُـلـوّ عـالـی اعـلا بُـوَد عـلـی            وجـه خـدای والـی والا بُـوَد عـلــی

بیـش از همه شناسد اگر راه آسمان            زیبـاتـرین نـشـانه ز بالا بُـوَد عـلی


با آن همه کمال و مقام از خدای عشق            زخـمی طعـن مردم دنـیا بُـوَد عـلی

در کوفه و مدینه کسی یاریش نکرد            سـردار بی‌سـپـاه و تـوانا بُـوَد عـلی

تنها کسی که یاری او کرده فاطمه ست            از بس غریب و وارث طاها بُوَد علی

از چاه کوفه حال غریبی او بپـرس            تا گویدت چگونه به نجـوا بُوَد علی

صدها سلام او که جوابی به خود ندید            بوده نشان این که چه تنها بُوَد علی

فُزت و ربّ او ز رهایی نشانه داشت            یعنی که سوی جنّت اعلی بُوَد علی

قلبش مدینه بود و سرش زخم کوفه دید            یعنی که کشتۀ غـم آن جا بُـوَد علی

بر قلب من که ذکر علی نقش بسته است            تنهـا صدای سیـنـۀ شـیـدا بُـوَد علی

گر سینه را شکافی و قلبم کنی نظر            با هر تـپـش نـدای دل ما بُـوَد عـلی

: امتیاز

مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام

شاعر : حسین واعظی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

کـوفـه ایـنـجـا نـشـسـتـه در گـذرش            رو به شـب مـی‌رود چـرا سحـرش

کـوچـه در کـوچـه زود مـی‌پـیـچــد            در دهــن‌هــا مـصـیـبـت خــبـــرش


حـجـم داغـش ز صورتش پیـداست            خون دل می‌خورد مگر جگرش..؟

عــاشــقــان بــا هـم انـد، مـی‌ریــزد            خــون پـهـلـوی فـاطـمـه ز ســرش

همۀ گـریـه‌هـا ز خـوشـحـالی است            هـمچـنـان خـالی است دور و برش

حــکـــم داغ بــــرادران اسـت ایـن            مصطـفـی هم شکـسـته شد کـمرش

در و دیــوار خــوب مـی‌فـهــمــنــد            آنـچـه را کـه گـذشـتـه از نـظــرش

مــثــل ابـــر بــهـــار مــی‌گـــریـــد            بــه لـب چــاک خــوردۀ پـــســرش

زیـنــبــش را اســیـــر مــی‌بــیــنــد            آن زمـانـی که نـیـست بال و پـرش

چـیـسـت غــیــر از آسـتــیـن پــاره            زیــر بــاران سـنــگ هـا سـپــرش

دَخَـلَـت زینب و عـلـی ابن زیاد            خـورد از روی نـی زمـین قـمـرش

: امتیاز

مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام

شاعر : علیرضا وفایی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : ترکیب بند

در اسم، اگر چه ما مسلـمان هستیم            شرمنـدۀ دین و روی قـرآن هستـیم

بـا بــار گــنــاه رو بـه تـو آوردیــم            سوگـنـد به جـان تو پـشیـمان هستیم


(العـفـو) به حق مرتـضی می‌گـیرد            شاگـرد کـلاس درس سلـمان هستیم

در سـجـدۀ آخـرت عـلـی، یـادم کن            گـفـتـند که می‌روی پـریشان هستیم

ما از رمـضان مُحـرّمی می‌سـازیم            ما سیـنـه زنان اهـل ایـران هـستـیم

از کـوفـه چـقـدر بـوی غــم می‌آیـد

گـلـبـانـگ عــزا قــدم قــدم مـی‌آیـد

در شهـر بـلا، نبـوده و نیست امان            آشـوب شده در هـمه ذرات جـهـان

سجـاده و محـراب به تو گـریـانـنـد            از بسکه غـم انگـیز شده لحـن اذان

دسـتـان سـیـاهـی از جــهــنّــم آمــد            آمـد بـزنـد بـهـار را، رنـگ خـزان

از مسجـد کـوفه بـوی خـون می‌آید            امروز نماز صبح را، خانه بخـوان

گـفـتـنـد: تَـهَـدَّمَتْ! دل عـالم ریخت            ارکان هُدی که جای خود داشت، چنان

دلـشـوره به جـان آسـمـان‌هـا افـتـاد

خــیـبـر شـکـن قـبـیـلـه از پـا افـتـاد

غرقابۀ خون شده است بال و پر تو            دیگر رمـقی نـمـانـده در پـیـکـر تو

ای آنکه همیشه زره‌ات بی‌پشت است            از پـشت زدنـد، تـیـغ را بر سـر تو

با این سر و وضع میروی خانۀ خویش            صد بار دهد جان ز غمت دخـتر تو

یـکــبـار نـگـاه زیـنـبـت دیــده بــلا            آن روز مدینه، پسر و همسر تو

آن روز شکـسـتـنـد ز زهـرا پـهـلـو            امـروز شکـستـند به مسجـد سر تو

آن قـصـۀ جـانـگـداز تـکــرار شـده

امـروز هـجـوم تـیـغ، مسـمـار شده

از کوفه و سر شکستـنـش بیـزاریم            از کوچۀ تـنگ خـاطـره، بـد داریـم

با نـیـمه اشـاره‌ای به هم می‌ریـزیم            ما گـریـه کـنـان روضـۀ مسـمـاریم

یکـبـار مدیـنه، کوفه، یکبار به شام            ما زخـم کـدام روضه را بـشـماریم

بس بود بـرای ما هـمان یک کوچه            هـیهات ! به فکـر کـوچه و بـازاریم

بُـردنـد نـوامـیـس تو را بـزم یـزیـد            آشــفــتــۀ داغ مـجـلـس اغــیــاریــم

آن خـیـر نـدیـده‌هـا جـنـایت کـردنـد

بـر آل عـلـی بسی جـسارت کـردند

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر به جهت حفظ بیشتر شأن اهل بیت تغییر داده و اصلاح شد

با این سر و وضع میروی خانۀ خویش            بیـچـاره دل مـضـطـرب دخـتـر تو

آن خـیـر نـدیـده‌هـا جـنـایت کـردنـد            بر تک تک بانـوان جسارت کردند

* فَقَالَتْ لِي سَمِعْتُ نَاعِياً يُنَادِي بِأَعْلَى صَوْتِهِ: تَهَدَّمَتْ وَاللَّهِ أَرْكَانُ الْهُدَى؛ وَ انْطَمَسَتْ وَاللَّهِ أَعْلَامُ التُّقَى؛ قُتِلَ ابْنُ عَمِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى؛ قُتِلَ عَلِيٌّ الْمُرْتَضَى قَتَلَهُ أَشْقَى الْأَشْقِيَاء ترجمه: راوی گوید شنیدم منادی ندا داد با صوت بلند که: به خدا سوگند که ارکان هدایت در هم شکست؛ نشانههاى تقوى محو شد و ستون‌های محكمى كه میان خالق و مخلوق بود گسیخته گردید،  پسر عموی محمد مصطفی کشته شد؛ علی مرتضی به شهادت رسید، سید اوصیاء شهید شد؛ بدبخترین اشقیاء او را به شهادت رساند

شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام

شاعر : قاسم نعمتی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

باز هم خانه و یک بستـر خـون آلوده            زنـده شـد خـاطـرۀ‌ مـادر خـون آلـوده
شیـرمـرد اُحـد افـتـاده کـجـایـی زهـرا            تا بـبـنـدی سـر این حـیـدر خون آلوده


این سروصورت خونین شده هم ارثی شد            بعد از آن کوچه و نیلـوفر خون آلوده
ریـشۀ هرچه بـلا آن در و دیوار شده             سـیـنـۀ مـادر و مـیـخ در خـون آلـوده
مثل پهـلـو سر پـاشیده زهم خوب نشد            چه کند زینب و این پیکـر خون آلوده
دور زینب همه هـستـند همه مَحـرم‌ها            وای از کـرب‌و‌بـلا و پَـر خـون آلـوده
در سرازیری تل روبروی شمر رسید            چشـمش افـتاد به موی سر خون آلوده
خوب شد خورد به تاریکی شب غارت‌ها            جـمع شد قـافـله ای دخـتـر خون آلوده
می‌فـروشند در این کوفه سر بازارش            گـوشوار و سپـر و معجـر خون آلوده

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل تحریفی بودن و مغایرت با روایات معتبر حذف شد

با لبانی که ترک خورده به گودال آمد            بوسه زد با قـد خـم حنجـر خون آلوده

مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن قالب شعر : غزل

تـیـر محـبّـت تو را منـم نـشانـه یا عـلی           گـرفـته بر زیـارتت، دلـم بهـانه یا عـلی

بـار ولایت تو را به دوش دل گـذاشـتم           کـوه معـاصیم فـتاد از سر شانه یا علی


ای ز دو دیده‌ام روان خون سرِ شکسته‌ات           ای ز دلم گُـل غـمت زده جـوانه یا علی

تو کز عطوفت دلت شیر دهی به قاتلت           دست تهی کجا مرا، کنی روانه یا علی

تو قهـرمان خیـبـری چرا کـنار بستری           هما چگونه سر کـند در آشـیانه یا عـلی

ای پدر یتیم‌ها، دو چشم خود ز هم گشا           طفـل یـتـیـمت آمده بر در خـانه یا علی

داغ تو کرده آتشم هر نفسی که می‌کشم           شعـلۀ آهـت از دلـم کـشد زبـانه یا علی

فدای دیدۀ ترت چه شد که مثل همسرت           شد بـدن مـطّهـرت دفـن شبـانه یا عـلی

قسم به خون پاک تو، به قلب چاک چاک تو           که کُـشته بارها تو را تیغ زمانه یا علی

مرگ تو بود آن زمان که بین خانه دشمنان           زدند هـمـسر تو را به تـازیـانه یا عـلی

عمر تو یافت خاتمه در شب دفن فاطمه           بر جگرت ز داغ او مانده نشانه یا علی

طوطی طبع میثمت یاد کند چو از غمت           ناله دمد ز سیـنه‌اش جای ترانه یا عـلی

: امتیاز

مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام

شاعر : محمد جواد شیرازی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن قالب شعر : غزل

چه درهم کرده قاتل مصحف قرآن زینب را            به خانه برده‌اند از سوی مسجد جان زینب را

همه با چشم گریان می‌روند از خانۀ مولا            چه می‌فهمد کسی حال دل ویران زینب را


تمام دختران بابایی‌اند و خوب می‌فهمند            چگونه این غم عظمی شکست ارکان زینب را

دل بی‌رحمِ شهرکوفه بنگر خوب، شاهد باش            که این داغ و بلا هم کم نکرد ایمان زینب را

اگر خواهی ببینی روح زهرایی زینب را            ببین پای ولی، قـربانیِ طفلان زینب را

الهی بگذرد این غصه و یک لحظه هم دیگر            نبـیـند شهر کوفه دیـدۀ گـریان زینب را

الهی این برادرها همیشه محضرش باشند            کسی خاکی نبیند لحظه‌ای دامان زینب را

الـهی تـا نـبـیـنـد آسـمـان کـربـلا بر نـی            سرِ از تن جدای دلبر عطشان زینب را

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

نـالـه داریم امشـبی با چـشم گـریان            ذکر لب‌ها گـشـته با حـال پـریـشان

خورده ضربت بر سرِ شمس عدالت            کز ازل بود، در دلش شوق شهادت


یا علی جان یا علی جان یا علی جان

**********************

کوفه گشته غرقِ در زاری و غوغا            بهر حیدر خوانَد از غم، نوحه زهرا

دل دگر از حیطهٔ صبر گشته خارج            شد عـدالـت کُـشـته با تـیـغ خَـوارج

یا علی جان یا علی جان یا علی جان

**********************

بـی‌بـصیرت‌هـا و ظـلـمِ بـی‌کـرانـی            ای امـان از فــتـنـه‌هـای نـهـروانـی

گشته محراب غرقِ در خونِ ولایت            شد شـکـسـتـه رکـنِ ارکـانِ هـدایت

یا علی جان یا علی جان یا علی جان

**********************

غصّه دارد در دلش با جـانِ بر لب            اُمّ کـلـثـوم هـمـنـوا بـا اشـکِ زیـنب

می‌سـزَد از آسـمـانـهـا خـون بـبارد            در دلِ مـا داغ تـو تـسـکـیـن نـدارد

ای پدر جان ای پدر جان ای پدر جان

**********************

زیـن عــزا و محـنـت و آوا و نـالـه            یـادم افـتاد روضـۀ دخـتِ سه سـاله

کِی پدر جان همچو گل پژمرده‌ام من            سیلی از دست عدویت خورده‌ام من

وا مصیـبت وا مصیبت وا مصیبت

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

گـشته جـاری اشـک زهـرا            خـورده ضربت فـرق مولا

ذکر عالَم به چشمان گـریان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان


کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

مرتـضی گر بی‌قـرار است            فـاطـمه چشم انـتـظار است

دورۀ هـجـر تو شد به پایان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

قـلب یـاران زار و محـزون            گشته محراب غرقِ در خون

ذاتِ حق زین عزا مرثیه خوان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

جــان بـابـا گـشـتـه بـر لـب            ای امـــان از حــال زیـنـب

نالـه دارد به قـلـب پـریشان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

مـرتـضیٰ بـا قـلـب سـوزان            شـــد شــهــیــدِ راه قــــرآن

ناله دارم به چشمانِ گـریان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

زیــن عــــزا آه و  واویـــلا            بـا ســرِ بِـشـکــسـتـه مــولا

نزد زهرای خود گشته مهمان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

بـیـن بـسـتـر خــفـتـه مــولا            نوحه خـوانش گـشته زهـرا

حالِ عالَم ازین غـم پریشان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

آن به خـلـقـت باب حاجـات            گـشـتـه مـمـنـوعُ الـمـلاقـات

ذکر زینب به چشمان گریان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

راهـــیـــانِ کـــربـــلائــیـــم            جــان فــدای مــقــتــدائــیــم

می‌شَویم هـمـنوا با شهـیدان            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

*******************

مـا بــمـانــیــم تــا شـهــادت            جــــــان نـــثـــارانِ ولایـت

مثل آویـنـی و مثـل چـمران            یا عـلی یا عـلی یا عـلی جان

کُشته شد روح ایـمان و قـرآن

یا عـلـی یا عـلـی یا عـلـی جـان

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : رسول میثمی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک  

عـالم و آدم بر لـب ذکـر یـا حـیـدر دارد           گـوئیا کـوفه امشب مـاجـرا در سر دارد

شد خـزان چمن، بـاغ اهل ولا           فرق شاه نجف، شد ز کینه دو تا


میزند آتش به جان‌ها غصه‌ها و غم های تو           ساقی کوثر تو هستی عالمی خونبهای تو

علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر

********************************************************

می‌رود سـوی مسجـد با نـوای یـا زهـرا           دل شکـستـه می‌خـواند او نـماز آخـر را

بانگ تکبیر او، می‌رسد تا خدا           ذکر جن و ملک، قتل المرتضی

بشکند دستی که تیغش زد شرر بر جان همه           باغ جنت شد سیه پوش میزند بر سر فاطمه

علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر

********************************************************

شکر حق فراق یار، می‌شود تمام امشب           ذکر فـاطمه جـانـم، دارد او مُـدام بر لب

فاطمه ز جـنان؛ آمده به زمین           تا برد به سما، امیـر المؤمنـین

شد ملاقات دو یار از غم و کینه گسسته           مرتضی با فرق منشق فاطمه یهلو شکسته

علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر**علیعلی، مولا حیدر

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : رسول میثمی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

نــدارم طـاقـت چــشـم تــر تـو                نشسته خاک غربت بر سر تو

شوم راحت ز غمها زینب من                روم در پیـش زهـرا مـادر تـو


تو می‌مانی و غمهایت * فـدای سـوز صدایت * بـسوزد این دل برایت (۲)

ز بعد رفـتــنم بـابـا شوی تـنها                تو می‌مانی و درد غربت و غمها

ای، عـلی جان علی جان علی جان ** مظلوم‌ عـلی جان علی جان علی جان

**********************************************

بـبـیـن بـابـا بـرایـت بی‌قـرارم                کنار بـسـترت شد گـریـه کارم

نشـسـته بر سرم گـرد یـتـیـمی                بـرایت تـا قـیـامـت سـوگـوارم

به عشق تو من اسیرم * من از این زندگی سیرم * نرو که بی‌تو می‌میرم(۲)

غـم زینب چه بی‌اندازه شد بابا                بـرایم داغ مـادر تـازه شد بـابا

ای، عـلی جان علی جان علی جان ** مظلوم‌ عـلی جان علی جان علی جان

**********************************************

الا عـبـاس من ای نـور عـیـنـم                تو هستی ماه مـقـطوع الـیـدینم

تو در کرب‌و‌بلا گـردی فـدائی                دگـر جـان تو و جـان حـسـیـنم

به عهدت وفـاداری کن * برایش عـلمداری کن * حسین مرا یـاری کن(۲)

حسین من غریب‌است ‌و شود تنها                پس از تو می‌شود در بند ماتمها

ای‌، حسین جان حسین جان حسین جان، مظلوم ‌حسین‌جان حسین جان حسین جان

: امتیاز

ذکر سینه زنی شام غریبان امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : امیر عباسی نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

داغِ دلِ خـسـتـه جـلی شـد            شـام غـریـبـان عـلـی شـد

آه ازین غـربت بی‌کـرانـه            فرقِ بشکسته، دفـنِ شبانه


یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲)

**********************

اولاد مولا زار و مدهوش            تابوت بابا بر روی دوش

زنـده شد یاد یاس شـهـیده            دفـنِ آن مادرِ قـد خـمـیـده

یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲)

**********************

مولای عالَم رفته در خاک            ناله زنم با قلب صد چاک

خورده بر فرقِ باب الحوائج            ضربۀ فـتـتـه‌های خَوارج

یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲)

**********************

تـابـنـده شـد نـور هـدایـت            از مـهـر رخـشـان ولایت

مکـتـبش مکتب رَبّ یکـتا            درس او درس زُهد است و تقویٰ

یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲)

**********************

ما چـون شهـیـدان خـدایی            هستـیم همه کـرب‌و‌بـلایی

راه ما راه خیر و سعادت            پیروی از وَلی، تا شهادت

یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲)

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : مجتبی صمدی شھاب نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

بر پا گـردیـده محشر            ذکر لبـهـا شد حـیـدر

از تیغ کـین دو تا شد            فـرق سـاقـی کــوثــر


حاجت روا شـد حـیـدر یا رب            کـاسـۀ خـون شد چـشـم زیـنب

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

********************************************

بـــاد عــــزا وزیـــده            دل را به غـم کـشـیده

وای من فـرق مــولا            تـا بـه ابـــرو دریــده

رنگین شد از خون روی حیدر            خاک غـم ریـزد زهـرا بر سر

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

********************************************

این غم چه جان ستان است            غم صاحب زمان است

خــونِ دلِ عــلــی از            فرق سرش روان است

این پیـرمـرد خـسـته زار است            فکر رسـیـدن سـوی یـار است

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

********************************************

چـشـم خـدا شد بسـته            دل به مـاتـم نـشـسـته

عاقـبت پر زد حـیـدر            سوی پهـلـو شکـسـته

راحـت شد حـیـدر از این دنـیا            شد روان روحش سوی زهـرا

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

********************************************

بـگـرفـتـه مـاه کـوفـه            ای وای از آه کــوفـه

از اشک چـشـم مولا            راحت شد چـاه کـوفه

چـاه و نـخـلـسـتان گـشـته آرام            از نـالـه‌هـای مــردی گـمــنـام

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

********************************************

شد سیه رنگ افلاک            میرسد صوتی غمناک

امـشـب عـلـی آسـوده            میگذارد سر به خاک

کـفـن حـیـدر مـثـل زهــراست            چون خون روان از سر مولاست

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

********************************************

مـاتـم سـرا شـد دنـیـا            غـم خانه گـشـته دلها

مـولا عـلـی در جنان            شد هـمـنـشـین زهـرا

شب‌های کوفه سرد و تار است            زیـنـب بـی‌بـابـا زار زار است

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

********************************************

از نـالــه‌هــای مــولا            راحت شد چاه صحرا

یـتـیـم کـوفـه امـشـب            نـدارد نـان و خــرمـا

دنیا بی‌حـیـدر محـزون گـشـته            زینب از این غم دل خون گشته

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

********************************************

سـیـنـه‌هـا بـی‌قــراره            شـد فـلـک بی‌سـتـاره

خـدا کـنـد کـه زیـنـب            غـم نـبـیــنـد دوبــاره

خــدا نـــیــارد گـــردد تــنــهـا            نـگـردد حـیـران بـیـن صـحرا

واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر

: امتیاز

ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام

شاعر : میثم مومن نژاد نوع شعر : سینه زنی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک  

گرید سما گـوید زمین یاعـلی، یاعـلی            نوحه کـند روح الامین یاعـلی، یاعـلی

کعبه به تن کرده لباس عزا            یا اهل عالم قتل المرتضی


تَهَدَّمَت والله اَرکانُ الهُدی            یا اهل عالم قتل المرتضی

**************************************

آشـفـتـه از بـاغ جـنـان یاعلی، یاعـلی            زهـرا رسیده قـد کمان یاعلی، یاعـلی

با اشک دیده می‌شوید زخمش را            یا اهل عالم قتل المرتضی

تَهَدَّمَت والله اَرکانُ الهُدی            یا اهل عالم قتل المرتضی

**************************************

راحت شده آن خونجگر یاعلی، یاعلی            از غـصۀ دیـوار و در یاعـلی، یاعـلی

دیگر نبـیـند قاتلان زهـرا            یا اهل عالم قتل المرتضی

تَهَدَّمَت والله اَرکانُ الهُدی            یا اهل عالم قتل المرتضی

**************************************

محاسنش غرق به خون یاعلی، یاعلی            محراب و مسجد لاله گون یاعلی، یاعلی

دیگر نمی‌آید صدای مولا            یا اهل عالم قتل المرتضی

تَهَدَّمَت والله اَرکانُ الهُدی            یا اهل عالم قتل المرتضی

: امتیاز

زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها در بازگشت به مدینه

شاعر : رضا باقریان نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

ای مدیـنه دوباره برگـشتم            با دل پُـر شـراره برگـشتم

بی‌علی، بی‌رقیه، بی‌عباس            با هـمان گاهواره برگشتم


ز مسیری که بهر سنگ زدن            میگرفتند استخاره، برگشتم

هـمرهـم بـود زیـور آلاتـم            ولی بی‌گـوشواره برگشتم

آه از خیمه‌ای که غارت شد            با دو چـشم ستاره برگشتم

از کـنـار تـن لـگـد مـال و            بـدن پـاره پـاره بـرگـشـتم

با تنی که میان آتش سوخت            از دل هـر نظاره برگشتم

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما با توجه به وجود ایراد محتوایی در عدم رعایت شأن اهل بیت؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رفع ایراد موجود و حفظ بیشتر حرمت و شأن اهل بیت که مهمترین وظیفه هر مداح است؛ بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

با حجابی که بین آتش سوخت            از دل هـر نظاره برگشتم

مدح و ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام

شاعر : مجتبی صمدی شهاب نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : ترکیب بند

حرف دل باز ز اشک قـلمم جاری شد            ساقی آمد ز ره و موسم میخواری شد
هـمه بتـهـا به سجـود بت من افـتـادنـد            تا از آن چـهـرۀ نـاز پـرده برداری شد


چشم چرخاند و نگاهش همه دلها را کُشت            غمزۀ تیر دو چشـمش به دلم کاری شد

شد ز عطر سر زلفش همۀ عالم مست            گویی عـالـم همه جا دکّه عـطاری شد
با شـیـوع خـبـر خـال سـیـاه دو لـبـش            عشق او روی زمین باعث بیماری شد
نمی از کـنج لـبش نیـمـه مـاه رمضان            طعـم شیـرینی هر سفـرۀ افـطاری شد
شب عشق است فضا سبز به رنگ چمن است
در مدینه همه جا صحبت نام حسن است

آمدی و دل زهـرا شده است شاد ز تو            آمـدی خـانـه حــیــدر شـده آبـاد ز تـو
دل مـادر؛ دل بـابـا؛ دل هر منـتـظری            از کـمـنـد غــم و انـدوه شـد آزاد ز تو
نــوۀ اول پـیــغــمـبــر آخــر؛ حـسـنـی            که به قـرآن نموده است خـدا یاد ز تو
خـاکـبـوسـی و گـدایـی تو بـاشـد با ما            روز محـشر به گـدایان ره امـداد ز تو
تو کریم بن کریـمی و هـمه می‌گـیرند            رزق دو عالمشان را شب میلاد ز تو
آمدی سِحـر حسودان شده باطل امشب
پای گهـوارۀ تو ریخـته صد دل امشب

آنقدر خوش سخن و خوش نفس وخوش سیری            که زبـان زد شـده‌ای بین نـژاد بشری
خـواستم ماه بخـوانـم رخ زیبای تو را            دیدم از قرص قمر تو به خدا ماه تری
کوچه بند آمده برخیز سوی خانه برو            شده‌ای باعث حـیرانی هـر رهگـذری
دستگیری و کرامت بخدا پیشۀ توست            یـار هـر مـانـدۀ در راه مـیان سـفـری
سگ هم از سفره تو روزی خود میگیرد            این بعید است که ما را تو ز خاطر ببری
هـمه دارایی خـود را ز کـرامت دادی            که دگر نیست ز آوازۀ حـاتـم خـبـری
سـیـد سـبـز قـبـا؛ نـور سرشـتی بـخـدا
سـیـد خـیـل جــوانـان بـهـشـتـی بـخـدا

هیچ کس از سر کوی تو نرفـته نومید            خصم هم بر کرمت هیچ ندارد تـردید
اولـیـن مـیـوۀ بـاغ عـلـی و فـاطـمه‌ای            که ز یمن قدمت چرخ ولایت چـرخید
لـؤلـؤ آیـۀ قــرآن تـویـی ای زیـبـا رو            که خدا از تو و از نسل تو کرده تمجید
هـمه ابعـاد تو و زنـدگـیت در غـربت            می‌درخشد به دل شیعـه شبیه خورشید
تیغ شمشیر تو در جنگ جمل چون طوفان            لـشکـر دشـمـن قـرآن مبـیـن را پـاشید
باعـث عـزّت اسـلام شـدی با حکـمت            صلح کردی نشود فـتـنه دوران تشدید
بعد حـیـدر تو امـام همه عـالـم هـستی            و حسین ابن عـلـی از تو نماید تـقـلـید
با سرانگشت تو کعـبه رود از جا بالا
پای درس تو سرافرِاز جهان شد سقّا
اذن حـق بود که تو سید و مولا باشی            تشنگـان رمـضان را یَـم و دریا باشی
میکنی زنده به یک چشم هزاران عیسی            کم مقامی است بگویم تو مسیحا باشی
گر نـدانـد کسی و خـاک مزارت بـیـند            به خـیـالـش نـرسد شـاهی و آقـا باشی
زخـم دشنام شنـیـدی و بغـل وا کردی            تا چه حـدی تو دگـر اهل مـدارا باشی
مو سفـیدی به جوانی به سـراغت آمد            از غـم یار تو حق داری اگر تا باشی
تو فقط آمده‌ای غصه و غـم را بخری            وسـط کـوچـۀ غـم محـرم زهـرا باشی
پس بمان و همه جا دور و بر مادر باش
وسـط کـوچه اگر شد سپـر مـادر باش

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما به دلیل عدم رعایت توصیه‌های مراجع و علما؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رعایت توصیه‌های مراجع، بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

تیغ شمشیر تو در جنگ جمل چون طوفان          لشکر آن زن بی اصل و نسب را پاشید

بیات زیر در تمام سایت‌ها « تا جائیکه ما بررسی کردیم» بصورت زیر آمده است که احتمالا اغلاط تایپی است و موجب بر هم خوردن وزن، آهنگ و معنای شعر شده است، لذا جهت رفع نقص اصلاح گردید

با سرانگشت تو کعـبه رود از جا بالا          پـای درس تو سرافـر ز جهان شد سقا

مدح و ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام

شاعر : پوریا باقری نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : مربع ترکیب

نــیــمــۀ مــاه خــدا مــاه تــمـامـم آمـد            نـام او مثـل عـسـل بود، به کـامـم آمـد
جـان جـانـان من و خـیـرالأنـامـم آمـد            ایـهــاالــنــاس بــبـیـنـیــد امــامـم آمــد


گل بریزید به روی سر زهـرای بتول
آمد از عرش خدا دلبر و دلدار رسول

اولین گل پسر حضرت زهراست حسن            هـمـۀ دار و نـدار دل دنـیـاست حـسن
بر کریمان جهان سرور و آقاست حسن            به دل خـستۀ ما ذکـر مـعـلاست حسن

عشق او بر سر ما خیرالعمل می‌ریزد
نام او بر لب ما جـام عـسـل می‌ریـزد

او کریم است و همه دست گدایی داریم            با حسن در سرمان حال و هوایی داریم
بهتر از یوسف و صد حاتم طایی داریم            از همه خلق جهان، حس جدایی داریم

شغل ما را همه جا سینه زنی می‌دانند
ای خدا شکر که ما را حسنی می‌دانند

مَـلَکِ عـرش برای قـدمـش جـان داده            حـسن امـروز به ما پـرتـو ایـمان داده
با قـدومش به مدینه سر و سامان داده            بارها زنـدگـی‌اش را به فـقـیـران داده

مـی‌شنـاسـنـد مرا نـوکـر نـامـیِ حـسن
کـاش ما را بنـویـسـند جُـزامیِ حـسـن

کاش این شهـر مرا با حـسـنم بگـذارد            کـاش آقـا قــدمـی روی تـنــم بـگـذارد
مُـهـر تـائـیـد بـه روی بــدنـم بـگـذارد            کاش یک لـقـمه غذا در دهـنم بگـذارد

ما فـقـیـریم، فـقـیـریم، فـقـیـریم، فـقـیر
و حسن شاه و حسن حضرت سلطان و امیر

در جمل ضربه شصتش همه را حیران کرد            شتـر فـتـنه گر طایـفـه را ویـران کرد
کـفـر را خوب جـدا از تـنۀ ایمان کرد            ای بنازم که در آن روز چنان طوفان کرد

زنَک از ناقه فتاد و همه جا رسوا شد
چـهـرۀ واقـعـی فـتـنـه گـرش پـیـدا شد

از همان روز دگر بغض حسن در دل داشت            حمله میکرد ولی سُم به میان گِل داشت
چند صد تا پسر احـمقِ نا عاقـل داشت            کینه‌اش عاقبتِ امر چه بد حاصل داشت

هجمه‌ها بود که میبُرد به تابوت حسن
تیرها بود که میخورد به تابوت حسن

: امتیاز

مدح و مناجات با امام حسن مجتبی علیه‌السلام

شاعر : ابراهیم لآلی نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن قالب شعر : ترکیب بند

مـادر پـدرم بـاد فـدای تـو حـسن جان            هـستـنـد غـبار کـف پای تو حسن جان

من رو نزدم بر احـدی غیر شما چون            دیدم همه هستـنـد گـدای تو حسن جان


شد عاقبش خیر هر آنکس که در عالم            گردید غـلامی ز سرای تو حسن جان

خلـقـی نـبود روی زمین تا که بگـوید            بر او نرسیده ست عطای تو حسن جان

آنـقـدر گره بـاز نـمـودی که رسـولان            بستـنـد دخـیـلی به عبای تو حسن جان

هستـند تـمامیِ خـلایـق به صف حشر            محـتاج عنایات و دعای تو حسن جان

شـرمـنـدۀ زهــرای بـتـولـیـم چـرا کـه            کم گـریه نـمودیـم برای تو حسن جان

ما عبد تو هستیم حسن جان نظری کن
پای تو نشـستـیم حسن جان نظری کن

من قـطرۀ ناچـیزم و تو حضرت دریا            خوشحالم از اینکه شده ام غرق تو مولا

یک شهـر نشـسـتـند سـر راه شـما که            تـا خـوب تـمـاشـا بـنـمـایـنـد شــمـا را

باید که هـمه محـو تـمـاشای تو باشـند            سیمای شما بسکه کشیده ست به مـولا

مـا را چه خـیالی‌ست ز فردای قـیامت            وقـتی که به شـیـعـه شـفـیـع اید شـمـاها

ای وارث حـلـم و کـرم حضرت احمد            از نـور شـمـا خـلـق شده جـنّـت اعـلا

در شأن و مـقام تو هـمین قـدر بگـویم            الـگـوی ابـوفــاضـلـی و اکـبــر لـیــلا

زد دست توسل به شما حضرت عیسیِ            اینگونه اگر شُهره شد و گشت مسیحا

جز کرب و بلا از تو دگر هیچ نخواهم            پـس اذن حـرم را بـه گـدایـت بـده آقـا

مـا تـا ابــد الــدّهــر گــدای درتـانـیــم
مـمـنـون عــنـایـات تـو و مـادرتـانـیـم

بر مـاه بنی هـاشـمـیـان نیز تو مـاهـی            شاهان جهان جمله گـدایند و تو شاهی

قــربـان تـو گـردم پـسـر ارشـد مــولا            داری چه مقامی چه جلالی و چه جاهی

از روز ازل تا به قـیـامت همگـان را            تـا نــزد خـداونــد شـمـا هـادیِ راهـی

ای شیر جمل، باب کرم، حضرت ارباب             از کـوچه ما هـم بـگـذر گـاه به گـاهی

حرف همه عشّاق تو این است حسن جان            اربـاب فــدای تــو بـگــردیــم الــهــی

کار مـه و خـورشـیـد کـنـد ذرّۀ ناچیز            بـر او ز کـرم گـر بنـمـائـیـد نـگـاهـی

شـرمـنـدۀ روی تـوأم ای مـاه دو عـالم            بر شـانـۀ من هـست اگر بـار گـنـاهـی

بـار گـنـهـم گـرچه زیـاد است ولیـکن            در پیش تو ای کوه کرم نیست چو کاهی

می‌سوزم از این غـم به خداوند که آقا            زوّار تو هـسـتـنـد فـقـط کـفـتر چـاهی

ای کـاش بـنـایـی ز بـرای تو بـسـازیم
ایــوان طـلایـی ز بـرای تـو بـسـازیـم

: امتیاز
نقد و بررسی

همانگونه که مقام معظم رهبری و دیگر مراجع متذکر شده اند زیبایی ظاهری و یا زور و بازو برای اهل بیت شأن و منزلت محسوب نمی شود بلکه شأن و مقام اهل بیت به خاطر شدت ایمان، معصومیت، علم، حلم، تقوا، جود و کرم و هدایتگری آنهاست

دل بُرده ز یوسف صفتان حضرت آقا            برّاقیِ گـیـسـوی رهـای تو حسن جان

بیت زیر به دلیل ایراد محتوایی حذف شد

اصلا چه کسی گفته که عرش است مکانت            بالاتر از اینهاست که جای تو حسن جان

بیت زیر به دلیل ایراد محتوایی تغییر داده شد زیرا ائمه شفیعان ما نزد خداوند هستند نه اینکه شفیعان خداوند هستند

مـا را چه خـیالی‌ست ز فردای قـیامت            وقـتـی که شـفـیـعـان خـدائـیـد شمـاهـا

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما به دلیل مغایرت با مضامین زیارت جامعۀ کبیره « وَ وَرَثَةِ الْأَنْبِياءِ، وَسُلالَةَ النَّبِيِّينَ، وَصَفْوَةَ الْمُرْسَلِينَ » و عدم رعایت شأن انبیا؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رفع ایراد موجود و پیروی از فرامین و آموزه‌های ائمّه، بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

این شأن عظیمی‌ست که من کلب شمایم            وقتی که غلامان تو هستند چو موسی

بیت زیر به جهت انطباق بیشتر با حدیث پیامبر اکرم تغییر داده شد

مشمـول عـنایات تو شد عـیـسیِ مریم            اینگونه اگر شُهره شد و گشت مسیحا

بیت زیر به دلیل عدم رعایت شأن امام مجتبی تغییر داده شد، به هیچ عنوان شایسته نیست با لفظ کوچه بازاری با اهل بیت صحبت کرده و ادب در کلام را رعایت نکنیم

ای شیر جمل حضرت ارباب دمت گرم            از کـوچه ما هـم بـگـذر گـاه به گـاهی

مدح و ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام

شاعر : ناشناس نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : ترکیب بند

من اشك را بهتر ز باران دوست دارم            اين چشمها را خيس و گريان دوست دارم

اين دورى و اين دوستى، عاشق ترم كرد            پس بيشتر از مصر، كنعان دوست دارم


ریزه خورم رزق من از دستاسِ زهراست            از مرغِ بريان بيشتر، نان دوست دارم

شــرط قـبــول تــوبـه‌هـا آمـد بـه دنـيـا            العفو را هم با حسن جان دوست دارم

عكس مزارت را پُر از خورشيد كردم            بس كه بقيعت را چراغان دوست دارم

از لطف تو من با حـسيـنم، كـربـلا را            با قـبرِ خـاكـىِ تو يكـسان دوست دارم

بـــا بــه درك افــتــادن آلِ ســعـــودى

يـثـرب حـسن آبـاد می‌گـردد به زودى

يك مُشت سـائـل گـرم رازند و نيـازند            مـيخـانـه‌ها تا صبح امشب بازِ بـازنـد

فـرقـى نـدارد كـه گـدا يـا شـاه بـاشـى            بر سفره او شاه و رعيت هم طـرازند

كافـيـست يك لحـظه بيـايد بـينِ كـوچه            بـايـد زيـارت گاه در كـوچـه بسـازنـد

آنها كه اينجا پيـشِ رويش سر بـزيرند            روز قـيـامت كه می‌آيـنـد سر فـرازنـد

عرض ادب بر او كه رزق هر كسى نيست            آن عدّه‌اى كه مـادرش گـفـته مجـازنـد

سائل بر این عهد است یا امشب بميرد

يا كه امـام مـجـتـبـى دسـتـش بـگـيـرد

اين كيست كه خاكِ قدومش نور دارد؟            اين چيست كه جِبريل را مأمور دارد؟

بـايـد بــپـوشـانـنـد مـهـتـابِ رُخَـش را            از آن زنـى كه چـشـم‌هـاى شـور دارد

موسى به قـلبِ كوه رفـته هر شب امّا            او زيـر اين سـجـاده كـوهِ طــور دارد

گرچه سليمان است و تاج و تخت دارد            اُنـس عـجـيـبـى بـا ســپــاهِ مــور دارد

بايد جـمل را هم ببـيـنى مثل صلحـش            شير جمل چون شاه خـيـبر زور دارد

در صلح او عبّاس و اكبر رشد كردند            كرب و بلا اينگونه جـنـس جور دارد

از ضربۀ قاسم كه تند و آتـشـين است

معلوم شد دست حسن در آستـين است

با تو مـسيـرم تا به آخـر هست روشن            مِهرِ تو را داریم و محشر هست روشن

پــرونــده‌اى تـاريــك آوردم كـه ديــدم            در دست تو چندين برابر هست روشن

در پـاسـخ آن نـاســزا گـفـتـى بـفـرمـا            زيرِ اُجـاقِ خـانـه يكـسر هست روشن

كورىّ چشمى كه به جدّت گـفت ابـتر            تو هستى و چشم پـيـمبر هست روشن

آن شيـخ منـبـر رفـتـه را پائـين بيـاور            با حرف تو تكـليف منبر هست روشن

تـقـديـر تو اين است بـاشـى و بـبـيـنـى            آتـش بـروى مـادر و در هست روشن

بـــا بــه درك افــتــادن آلِ ســعـــودى

يـثـرب حـسن آبـاد می‌گـردد به زودى

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل ایراد محتوایی حذف شد

امشب خدا هم با همه دورُ و برى هاش            مهـمـان زهـرايـنـد، اطـراف حـجازند